Kleine ingreep

Vandaag ging mama nog eens op bezoek in de operatiezaal in t zol, een kleine ingreep. En omdat mama een bv-fanaat is, drong ze aan op rachi-anesthesie.
Floor en Juul gingen mee, een beetje morele ondersteuning kon ze gebruiken! Tijdens de ingreep gingen Floor en Juul naar de VK, Floor deed er alles wat er gevraagd werd, en hing er t showbeest uit en Juul sliep!
Een vriendelijke anesthesist kwam ondertussen om de rachi te prikken, maar dat vlotte weer niet zo best. Het deed ook nog eens erg veel pijn en de aanmoedigingen van omi 'ontspan u' waren heel moeilijk op te volgen. Ontspannen op een moment van erge pijn is niet dat:). Op een gegeven moment wilde mama liever roepen: Doe me in slaap en laat me drie dagen slapen, maar de gedachte aan kleine Juul en de bv deden haar flink zijn en dan lukte het aanprikken en het inspuiten ook en kon de dokter haar werk doen. De ingreep duurde niet lang, gelukkig maar. maar bij het verbedden werd het hoofdeinde nogal bruusk omhoog gebracht en daar deed mama een bloeddrukval van. NIet prettig een een bijzonder akelige ervaring. Ze hoorde omi wel praten, maar kon het begrijpen, bovendien zag ze niets meer en dat deed haar panikeren. Haar gedachten gingen onmiddellijk naar Floor en Juul die nog in de vk waren, maar gelukkig spoot de anesthesist de juiste dosis epinefrine in en dat deed het bloed weer stromen waar t hoort te stromen en de klachten verdwenen!
In de revory moest mama blijven tot ze haar benen weer kon bewegen en dat duurde langer dan dat ze zelf wilde, maar omi bracht Juul naar haar zodat hij kon drinken en dan kon omi met FLoor ook naar huis.
Op de kamer hebben Juul en mama nog lekker gedut totdat papa hun kwam halen.
Mama heeft s vrijdags zelf de wiek verwijderd (2m wiek!), ook al een erg pijnlijke affaire, en als mama eerlijk moet zijn is t pas tien dagen na de ingreep beginnen beteren. Ze heeft al die tijd moeilijk kunnen zitten van de pijn en ook lopen was erg moeilijk. Ze heeft zelfs een tijdje spijt gehad van de ingreep omdat de pijn pre-operatief minder erg was als per en post-operatief! Maar vanaf de 10de dag post-op leek het te beteren !