Na een nachtje dat voor de ene heel goed verliep, voor de andere iet of wat dorstig en voor nog een ander nogal 'vallerig', en na een stevig ontbijt vertrekken we weer richting Vallon pont d Arc. Maar wat blijk? Een koelbox laten insteken is niet zo goed voor de batterij. Gevolg: een auto die niet wil vertrekken. Mama moet dan achter het stuur, krijgt instructies en opi en papa gaan duwen. Maar gelukkig komt er een vriendelijke fransoos 'helpen', hij rijdt zijn auto met de voorbumper tegen onze achterbumper en duwt zo de auto in gan. Bumperkleven. Letterlijk én figuurlijk, maar het werk. en snel ook.
We rijden dan verder voor de laatste 400 lange kilometers. PFf het lijkt niet vooruit te gaan. De kindjes zijn het moe en wij eigenlijk.
Gelukkig is onderweg op de parking wat 'vertier'. We stoppen regelmatig, omi en opi gaan zelfs mee kartonnen broodjes smullen in de mcdonalds:). De gps van onze auto valt opeens uit, en springt heel opeens ook weer in actie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten