s Anderendaags liet Emiel de achterdeur open en daar ging Bink.
Zes dagen later belde het asiel, Bink zat op in Meulenberg, bij de mensen die hem eerder al vonden en naar t asiel brachten, en diezelfde avond was Bink weer thuis. Jochei.
Amper één dag later ging de achterdeur nog eens open en Bink was weer weg.
Nu komt hij nog af en toe eens eten aan zijn bakske dat aan diezelfde achterdeur staat. Wie weet komt hij wel ooit eens binnen.
Maar we hebben een klein Binkske gehaald, Emiel wilde het graag 'Emiel' noemen maar Floor zegt koppig Bink dus tja... En tis wel een lief klein speels spring in t veldje:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten