Dinsdag:
Mama is voor dag en dauw de hort al op, ze moet gaan werken.
Papa blijft thuis, helaas was hij vergeten dat hij enkel en alleen dinsdag in de vakantie voor de kindertjes moest zorgen.
Dus met wat herorganisatie in de vergader-agenda en dankzij de medewerking van de lieve collega's van mama kwam het toch nog in orde en toen mama om half 2 thuis kwam, stond papa klaar om te vertrekken.
In de namiddag maakten we allemaal prachtige kunstwerken met strijkparels. Emiel zei zelfs: Ja mama ge gaat veel moeten strijken.
Alsof dat een nieuw gegeven is in haar bestaan:).
Woensdag was het exclusieve mama-dag.
We speelden weer wat buiten, we kookten, speelden met elkaar, keken tv,...
Niks spectaculairs maar toch ook een fijne dag.
Donderdag voormiddag zijn we naar de colruyt gegaan. Als we flink waren mochten we iets kiezen, het werden: worteltjes, druiven, peren, een meloen, een fles aardbeien-yoghurt drink en zowaar zowaar mini chocolaatjes van Cars. Oef zeg, toch nog iets normaal voor Kinderen:).
En de hele namiddag hebben we geknutseld en gekleurd, we maakten trek-popjes van studio 100 figuren en FLoor mocht kleuren en mama deed ze allebei.
We aten vers gemaakte spagetti, en dat smaakte. En het dessertje, chocomousse, smaakte nog meer.
s Avonds gingen we allemaal samen (mama + 3 kinderen) in bad en iets later loerden we weer vanonder ons dekentje met z'n viertjes naar Heidi.
En alhoewel Emiel de hele dag zeurde om te gaan zwemmen was het toch weer een fijne dag (mama ziet het echt niet zitten om met 1 kleuter, 1 peuter en 1 baby te gaan zwemmen:))
En zo kwamen we bij de laatste vakantiedag, papa was weeral vroeg weg, naar Rotterdam deze keer.
We sliepen goed, Juul tot half 7 en rond zeven uur kwam Emiel ook bij mama liggen en zo lag mama met haar 2 zonen even te genieten deze morgen. Toen Floor wakker werd zijn we maar naar beneden gegaan, we hebben flink gegeten en bouwden daarna de zetel om tot koersboot slash race-auto. We scheurden door denkbeeldige bochten, trokken op tegen de denkbeeldige auto langs ons, en lieten de omstaanders in dikke stofwolken achter. Het spreekt voor zich dat we de race wonnen.
We hebben allemaal heel goed gegeten deze middag, en na de dut had mama een verrassing voor ons.
We gingen weg maar ze zei niet naar waar.
Emiel had het bijna geraden: naar de speeltuin waar we in Frankrijk ook eens waren toen we de weg kwijt waren. Bijna jongen. Bijna.
We gingen naar de kinderboerderij in Kiewit. Het werd een helse heenreis ant mama was verkeerd ingedraaid en ze kende de weg niet. Emiel vroeg zich zelfs af of we nog genoeg benzine hadden. De boordcomputer in de auto gaf aan dat de tank na 167 km leeg zou zijn...
Eerst speelden we er in de zandbak/speeltuin, daarna aten we op het terras een ijsje, en tot slot gingen we wandelen en kijken naar de dieren.
We waren heel flink en hebben ons heel goed geamuseerd.
En toen we gewassen en gehuld in de nachtelijk gewaden weer van onder ons dekentje naar Heidi zaten te gluren kwam papa thuis.
Net lang genoeg om ons in bed onder te stoppen en dan weer naar de rugby te vertrekken.
Morgen zal het anders zijn want dan moet mama weer gaan werken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten