Uiteraard ook uit het leven van een 6 jarige zoon en een bijna 3 jarige dochter, al leken deze 2 laatsten zich daar weinig van aan te trekken.
Oh en de papa mogen we ook niet vergeten, al tilt hij daar het minste van ons allen aan :).
De nieuwe boekentasjes stonden klaar, gevuld met spiksplinternieuw materiaal.
Voor Emiel een kaft, een schriftje, een pennenzak met nieuwe stiften en kleurpotloden en een nieuwe koekjesdoos. De drinkbus recycleren we. Alles gelabeld.
Ook Floor haar boekentasje was gevuld: een doosje druiven en een doosje amika-koekjes die ze gisteren koos in de winkel. En een gevulde drinkbus.
We waren flink op tijd, eerst wandelden we naar Emiel zijn nieuw gebouw, en dan naar Floor haar schooltje.
Mama ging met Floor mee, ze kreeg van de juf het poppenkoetske om haar jasje aan te hangen ('nee mama, ik doe da-hat'), en als een grote stapte ze een belangrijke drempel over. Juf Veroniek wees haar de poppenhoek, ze nam een koetske reed er even mee rond en besloot dan aan de strijk te beginnen.
Mama zag dat het goed was en nam afscheid.
In de gang kwam ze papa tegen, die vertelde dat Emiel content was om zijn vrienden te zien (vorige week wilde hij liever kleuter blijven :)) en niet naar hem had omgekeken.
Nog even en we kunnen ze gaan halen en naar hun verhalen luistern! Ik ben nu al nieuwsgierig!
zo sjiek!!! kleine, grote mensjes!
BeantwoordenVerwijderen