Er wordt weer druk geknutseld, met lampjes, sterren, scharen, lijmstiften, én er wordt gezongen. Drie koningen, drie koningen, geef mij ne nieuwe hoed...
Ze doen het goed, mijn creatieve nachtegaaltjes.
En dan wordt er wat gerommeld in de verkleedkoffer-voor-grote-mensen-op-de-zolder.
Mijn drie nachtegalen worden drie echte koningen.
Ruzieënde koningen, want er zijn er 2 die absoluut 'de zwarte' willen zijn.
Ach ja, so be it!
en dan vertrekken we naar Genk, we gaan langs omi en opi, langs ome Gijs en de zijnen, ome Winand en zijn gevolg en naar moeke en tante Ria en dan zit onze zangronde er op want het rugbyveld roept op papa.
En zeg nu zelf, ze lijken toch echt he!?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten