De nacht is redelijk goed verlopen, Juul slaapt kort bij mama in haar bed aan de borst en dat is vrij goed gegaan. Mama heeft natuurlijk nog pijn maar ze was blij om kort bij papa te zijn en Emiel en Floor nog een kusje te kunnen geven voor ze zelf in haar eigen bed dook!
Ons leven met zijn vijven kan beginnen! Een nieuw hoofdstuk in ons verhaal!
Emiel gaat naar school, maa rals hij thuis komt gaat hij meteen naar zijn broertje kijken. Hij verheugt zich al om met hem te kunne spelen.
Floor is niet weg te slaan bij t wiegje. Ze gaat op de tippen van haar teentjes staan om Juul maar te kunnen aaien of hem (helemaal) onder te kunnen stoppen.
De vroedvrouw komt langs, Floor installeert zich langs haar op de zetel en voert een heel gesprek met haar, onverstaanbaar natuurlijk.
Juul wordt gewogen en als blijkt dat hij 100 gram minder is als gisteren in t zh is mama compleet van slag. Ze hoort enkel de negatieve dingen die de vroedvrouw zegt, ze hoort bv enkel maar 'onderliggende oorzaak onderzoeken bij Juul' en 'Poedermelk bijgeven'. Ze ziet zich al dagelijks papjes maken, flesjes steriliseren, en een kindje met een hartafwijking. Gelukkig is er papa nog die alles hoort en haar probeert te kalmeren.
De vroedvrouw raadt mama wel aan om te kolven na de voeding en Juul bij te voeden met haar eigen melk, maar dat wil Juul niet.
De namiddag wordt zwaar: papa gaat werken, Emiel en Floor zijn allebei thuis, ze willen buiten want het is mooi weer, maar moet kolven en voeden en kolven en voeden,...
Ze zet zich dan maar in de veranda zodat ze Emiel en Floor kan zien als ze buiten spelen en in de veranda zit mama dan maar te kolven...
Ze is dan ook heel blij als papa thuis is, ze heeft wel steun nodig en ook een shcouder om op te huilen want de tranen zitten hoog...
Op naar een nieuwe dag, een betere dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten