We vertrekken naar het ziekenhuis, mama is een klein beetje zenuwachtig. Tante Ilse stuurt nog een succes-smsje! Hoe attent.
In het ziekenhuis ziet een werkman ons zoeken naar de ingang van de VK. Hij ziet de dikke buik bij mama, de valies bij papa en concludeert helemaal juist dat wij klaar zijn voor t grote moment:). Omi doet open en installeert mama in bed, ze prikt een infuus, geeft mama een blaassonde, legt mama nog even -voor de foto- aan de monitor, laat mama vieze drankjes drinken, en is zenuwachtig. Emiel was trouwens al wakker toen omi opstond, hij zal het ook wel spannend vinden. Papa trekt ondertussen wat foto's en gaat mama inschrijven. NOg voor hij terug is, bellen ze al dat ze in de op klaar zijn voor t Grote Moment! Wow! Dat gaat snel!
7u40: we zijn in de op, de rachi wordt na de zoveelste pijnlijke poging geplaatst, goh dit was moeilijk. Maar een goeie kromme rug maken met zo een dikke buik is niet evident. Mama is blij als ze kan gaan liggen want na t plaatsen van de rachi voelt ze zich niet zo best. Ze krijgt een zuurstofmaskertje op en ze concentreert zich op het inademen van de frisse berglucht. Ondertussen komt ook papa in de op.
8u21: Dr Van Holsbeke en een assistent beginnen eraan! Het gaat snel, er is niet zo veel litteken weefsel en na wat trek- en sleurwerk wat voor mama best raar aanvoelt, komt er een hoofdje met zwarte haarkes piepen!
8u26: kijk eens wie daar komt piepen!
8u27: Et voila, onze zoon JUUL is geboren! Hij zet meteen luide keel op! Tranen van geluk bij mama, en een superfiere papa!
Kijk eens wat een pracht-kerelke!
8u29: Mama en Juul ontmoeten elkaar eindelijk langs de andere kant:). De zakdoek in de aanslag!
Juul gaat samen met papa en omi naar de VK waar hij verder verzorgd wordt, hij krijgt een prikje, wordt gewogen: 4030 gram, gemeten: 51.3 cm (hoofdomtrek 36 cm) Ondertussen wordt mama verder verzorgd en in een bed geïnstalleerd. In de recovery brengt omi Juul naar mama zodat Juul kan drinken, papa eet een ontbijtje in de VK. Wat heerlijk! Juul drinkt meteen alsof hij 9 maanden niets gehad heeft, maar zijn gewicht bewijst wel het tegendeel!
Iets later komt ook papa erbij.
En als mama de benen goed kan bewegen gaan we naar de kamer, J 172. Omi gaat naar opi waar Emiel en Floor ook zijn. En papa en mama en Juul doen een dutje. Ze hebben hard genoeg gewerkt, niewaar?
In de namiddag komen de zus en broer hun kleine broertje bewonderen. Emiel is meteen superfier, hij gaat naar Juul toe, geeft hem een kusje en zegt 'Dag Juul', Floor stapt zelfzeker op hem af en zegt: Béééééébiiiiiie. Ze geeft aaitjes en kusjes die iets harder aankomen, ze kent haar krachten nog niet echt en kan nog moeilijk doseren:). Maar ze is niet jaloers en dat is toch ook al wat he!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten